Шығармашылық: Жамбылдың поэтикалық тәсілі өмірді бейнелеудің психологиялық қанықтылығымен және нақтылығымен, баяндаудың шынайылығымен және эпикалық қарапайымдылығымен ерекшеленді. Ол ауызша формаларды әдеби, поэтикалық үзінділерді прозалық формалармен үйлестірді. Оның әндері кеңестік кезеңдегі қазақ әдебиетінің жарқын бетін бейнелейді. Жамбыл поэзиясы қарапайым халықтың өмірімен байланысты. Жамбыл қазақтардың орыс халқымен достығына шақырды, ол көптеген лирикалық, тұрмыстық, әлеуметтік-сатиралық әндерді, қаһармандық поэмалар мен ертегілерді ("бая Қадырбайдың иті", "қара Жарлық", "ашулы жүректің поэмасы", "Өтеген батыр", "Сураншы батыр" поэмаларын, "Хан мен ақын"Ертегісін жинады, "Жалқау туралы астарлы әңгіме" және т.б.).
Творчество: Поэтическая манера Джамбула отличалась психологической насыщенностью и конкретностью изображения жизни, задушевностью и эпической простотой повествования. Он сочетал устные формы с литературными, поэтические отрывки с прозаическими. Его песни представляют яркую страницу казахской литературы советского периода. Поэзия Джамбула связана с жизнью простого народа. Джамбул звал к дружбе казахов с русским народом, он сложил множество лирических, бытовых, социально-сатирических песен, героических поэм и сказок («Собака бая Кадырбая», «Чёрный указ», «Поэма гневного сердца», поэмы «Утеген батыр», «Суранши батыр», сказка «Хан и акын», «Притча о лентяе» и др.).